2017

Santiago de Compostella 2017

12_07 vandaag door echtgenoot en zoon weggebracht naar mijn logeeradres in Aspelare. Ik ben weer van harte welkom bij Mark en Sonshi, waar ik vorig jaar mijn eerste trip moest eindigen. Het afgelopen jaar zijn er heel veel ups en downs geweest, maar morgen ga ik weer van start. Vanavond samen met Mark en Sonshi de route vanaf hier besproken. Sonshi loopt dan de eerste 8 km met me mee tot aan de rivier de Dender alwaar ik de officiële route weer oppak. Nu naar bed en slapen.

13-08
Vanmorgen gewekt door Sonshi, na een snelle douche naar beneden waar de ontbijttafel al gedekt stond. Lekker op ons gemak gegeten en daarna op weg. Mooie binnendoor weggetjes met een optrekkende mist. Bij Zandbergen aan de Dender samen koffie gedronken, waarna Sonshi afscheid nam en ik het jaagpad langs de Dender opliep. Het is vandaag zondag, dus aardig wat fietsers op pad. Het is intussen heerlijk zonnig en warm geworden. Onderweg nog een leuk gesprekje met 2 fietsers die me veel geluk en plezier toewensen dan weer verder op weg naar jeugdherberg 't Schipke dat volgens de fietser erg mooi gelegen is. Nu zit ik aan een groot meer in natuurgebied "de Gavers" waaraan ook de jeugdherberg ligt. Vanavond heel gezellig met grote bootvriendengroep uit Gent zitten kletsen, ze hebben ieder jaar een uitje met z'n allen. Een van hen had zelfgemaakte Sangria mee genomen, erg lekker bij de barbecue. Nu op mijn kamer waar ik kan kiezen uit zes bedden. Welterusten allemaal.

14-08

Vannacht vaak wakker gemaakt door een mug, gelukkig maar een keer gestoken. Om 7.45 u uit bed, korte douche genomen, en net als gisteravond was het water bijna koud. Fris je wel van op. Bed afgehaald en kamer opgeruimd. Op naar het ontbijt. Een thermoskan met koud en een met heet water gevuld, met moeite mijn wheeley de trap afgekregen en op pad. Weer langs de Dender, ergens in iets raars gestapt dus op een bankje mijn schoenen uit en idd vies plakkerig spul waar heel veel steentjes in vast zaten. Deze allemaal tussen mijn zoolprofiel uit gepeuterd en weer verder. In Geraardsbergen langs het VVV om te vragen of zij voor mij mijn volgende overnachting wilden bellen, dit deden ze, maar helaas geen antwoord. Hier kreeg ik ook te horen dat ik om moest lopen ivm werkzaamheden langs de Dender. Maar na 2 km liep ik weer op het jaagpad. Het was erg warm 27 graden, maar gelukkig af en toe schaduw. Vlak voor Deux Acre was het jaagpad weer afgesloten, even verkeerd gelopen maar door een vriendelijke meneer weer de juiste richting op gestuurd. Helaas ging het bij de kerk weer mis, alweer werk in uitvoering. Uiteindelijk mijn route zelf op de telefoon opgezocht. Hierdoor liep ik 4 km langs de hoofdweg en miste ik Lessines. Maar kwam ik wel de Aldi tegen, zodat ik boodschappen kon doen. Want vandaag zijn alle winkels gesloten behalve de grote supermarkten en morgen is het Maria Hemelvaart en dan is in Wallonië alles dicht.
Na voor de zekerheid nogmaals gebeld te hebben zonder resultaat, op de bonnefooi maar naar Papignies gelopen. De gite waar ik wilde overnachten was voor de hele week aan een groep verhuurd. Gelukkig heb ik onderdak gevonden in Papignies bij Jacqueline en Philip. Dit huis was vroeger een nonnenklooster met schooltje geweest en is een tijd ook een gite de etappe geweest. Helaas heeft Jacqueline 5 jaar geleden een ernstig auto-ongeval gehad waarbij ze ernstig hersenletsel heeft opgelopen en nekwervel fracturen, waarbij uitval van haar re lichaanshelft. Het heeft ruim 2,5 jaar revalidatie gekost. Dus kan ze dit niet meer. Ik ben nu dubbel blij met mijn onderkomen. Net lekker gedoucht en nu op de binnenplaats in de schaduw, heerlijk. Rond zeven uur kan ik aanschuiven bij het diner, dus ligt mijn bederfelijke waar hier in de koelkast. Ik heb weer een grote slaapkamer waarin ik de keuze heb uit een tweepersoonsbed, een kermisbed en een babyledikantje. Drie keer raden in welk bed ik vannacht slaap.

15-08

Vanmorgen wakker geworden met heftige regenval. Na een heerlijk ontbijt mijn spullen bij elkaar gezocht, mijn regenpak aangetrokken. Philip wilde mij wel een eindje op weg helpen door mij met de auto richting de route te brengen. Helemaal goed ging dat niet maar hierdoor hoefde ik niet door de ergste plensbui te banjeren. Het nam 2 km om het pad naar mijn route te vinden. Deze streek heet de collines en het klopte precies, heuvel op, heuvel af. Met maar af en toe een plat stukje en zelfs dat was vals plat. Terwijl ik in Oeudeghien bij het kerkje een pauze nam, ging net de kerk uit. Bijna iedereen sprak mij aan, en als je mijn Frans kent, snap je hoe moeizaam dat was. Gelukkig was er een dame die halverwege het gesprek ineens Nederlands sprak. Dat maakte het gelijk een stuk gemakkelijker. Van de priester kreeg ik een rozenkrans om mij sterkte te geven. Daarna weer 10 km heuveltje op en af. In Houtaing gestopt bij een picknick tafel voor mijn lunch. Daarna verder op pad. Nu ben ik in Thieulain en slaap vannacht in mijn tent in de tuin bij Sophie en Tristan. Zij hebben hun huis vol met familie, maar een toilet, douche, eten en drinken word me ook aangeboden. Nu duik ik in mijn slaapzak, morgen om 7 u weer op.

16-08

Vannacht vaak wakker geworden, ieder half uur de kerkklok gehoord tot drie uur. Daarna geslapen tot vijf uur en na die vijf slagen weer in slaap gevallen. Om zeven uur gewekt door Sophie die moest gaan werken. Terwijl ik me aankleedde het luchtbed alvast leeg laten lopen. Mijn slaapzak opgerold en mijn luchtbed terug in de zak gestopt. Door de condens van mijn adem, was de binnentent net zo nat als de buitenkant. Dus eerst de binnenkant droog gewreven en daarna de tent verplaatst zodat hij in de zon stond. Kon hij al wat opdrogen terwijl ik aan het ontbijt ging. Bernard en Christine (de ouders van Sophie) hadden de tafel al gedekt zodat ik gelijk kon aanschuiven. Verse croissants en pistoletjes, heerlijk. Na het ontbijt mijn toilet gedaan, en toen de tent verder gedroogd en opgerold. Mijn wheeley ingepakt en weer op weg. Richting Tournay. De heuveltjes waren minder stijl, maar wel langer. Nadat ik ongeveer een km had gelopen werd ik in het Nederlands aangesproken, ze heten Anita en Nettie, ook op weg naar Santiago de Compostela maar dan op de fiets. Na een gezellig kletspraatje hebben we foto's van elkaar genomen en gingen weer op pad, zij iets sneller dan ik. Het was geen moeilijke etappe, alsmaar rechtdoor tot aan Tournay. Zodra ik Tournay binnen stapte, je raad het al, werk in uitvoering. De omleiding voor auto's gevolgd en zodra ik dacht dat ik het centrum naderde even de weg gevraagd. Eerst moeizaam in het Frans en halverwege de uitleg werd het Nederlands. De jeugdherberg ligt in het centrum en was gemakkelijk te vinden. Een heerlijke douche en daarna zonder wheeley door het centrum. Nu zit ik op een terrasje achter een lekkere Kriek Lambic. Proost. Straks weer terug naar de jeugdherberg en kijken of ik kamergenoten heb gekregen. Intussen weer terug in het hostel. Even in de binnenplaats gezeten met een paar Vlamingen gekletst, die op fietstocht door België zijn een colaatje genomen. Met een Franse moeder en zoon nog een spelletje Dobbee gespeeld, dit zijn ronde kaartjes waarop verschillende afbeeldingen staan, je deelt 7 of 5 kaarten uit, al naar gelang met hoevelen je speelt. De eerste kaart wordt van de stapel omgedraaid en als je aan de beurt bent kan je opleggen als je op een van jouw kaarten een van dezelfde afbeelding hebt staan. De deler wijst een afbeelding aan als bom, wat inhoud dat je een kaart moet pakken en een beurt overslaan. Wie zijn kaarten het eerste kwijt is heeft gewonnen. Ik heb een keer gewonnen. Nu op mijn kamer waar ik nog steeds kan kiezen uit zes bedden. Welterusten.

17-08

Vanmorgen gewekt door mijn wekker, en een druilerige regen die tegen het raam tikte. Na het ontbijt dus mijn boeltje weer gepakt en deze keer mijn regenpak maar gelijk aangetrokken. De druilerige regen werd langzaamaan minder dus ik mijn jas uit, half uurtje later weer aan en zo ging het de hele dag. De boeren zijn er beslist blij mee geweest. Mijn lunch genoot ik op een fietstrap naar een hoger gelegen weg. Het was toen net even droog. Terwijl ik daar zat, kreeg ik gezelschap van 2 Waalse dames op de fiets die van mij wilde weten waar een of ander kanaal was. Nu had ik net gezien dat aan de Schelde (die hier Escout heet) aan de andere kant een kanaal liet zien. Op mijn kaart was ook te zien hoe ze moesten rijden, dus heb ik ze in allerbelabberd Frans uitgelegd hoe er te komen. Toch goed van mij. Op 6 km van het einde van mijn etappe ging het mis, deze keer geen werk in uitvoering, maar het volgen van de bordjes van de route. Achteraf bleek dat er hier een andere St Jacobsroute de mijne kruiste. Alles bij elkaar koste me dat 5 km extra lopen. Iets waar ik niet echt blij mee was. Maar goed het kan verkeren. Bij de grensovergang tussen België en Frankrijk werd ik aangeroepen door 2 fietsende dames, duidelijk ook caminogangers. We hebben er samen een kopje thee opgedronken en een foto gemaakt. Zij kwamen uit Noord Holland en fietsten nog door tot Sameon. Nu zit ik in mijn chambre d'hote in Rumegies, en heb hier een grote woonkamer, keuken, badkamer, slaapkamer en badkamer tot mijn beschikking. Ben er nog niet helemaal aan uit waar ik morgen mijn stop heb. Maar slaap lekker tot morgen.