2019 vierde reis 7
Door: Helma
Blijf op de hoogte en volg HELMA
28 September 2019 | Frankrijk, Caen
18-9
Vandaag en redelijk saaie dag. Het grootste deel langs de weg of op de weg. Wel onderweg een soort van verdedigingswerk te zien, dat goed gecamoufleerd is in de omgeving. Na het fort word het pad weer enorm stenig en gaat het langzaam omhoog en langzaam dalend. De laatste 4 km zijn zo slecht, dat ik moeite heb om mijn voeten ergens goed weg te kunnen zetten. En als ik denk dat ik het einddoel nader, moet ik een andere kant uit. Het leid mij langs een Romeinse opgraving, waar nog een deel van het gebouw staat. Ook de poort met de beelden straat nog. Maar intussen strompel ik over de stenen verder. Het einddoel is toch het dorp dat ik eerder zag. De herberg municipal is nog niet open dus wordt het een christelijk herberg, waar een bijeenkomst is en en gezamenlijke maaltijd. Ik heb een kamer met een Japans meisje. Ik heb haar onderweg al een paar keer gezien en gesproken. Het is laat als ik in bed lig, met veel pijn in mijn voet.
19-9
Vanmorgen laat op, half 8. eerst maar pijnstillers innemen en daarna aankleden. Ik ben blij dat ik gisteravond mijn schoenen mee naar boven heb genomen, want dat loopt iets gemakkelijker. Na een karig ontbijt ga ik op weg, het is weer een dag langs de weg. Ik voel me enorm zielig, zoveel pijn doet mijn linker voet. Nu niet aan mijn buiten enkel, maar onder mijn hiel en aan mijn achillespees. Na 11 km gestrompel besluit ik om toch maar een tape aan te leggen en nogmaals pijnstillers in te nemen. Ik maak mij onderweg nog bezorgd over Kocku mijn Japans kamergenootje, ze is na mij vertrokken, dus zou ze me toch moeten inhalen. Misschien heeft ze bij het vorige dorp de alternatieve route genomen, maar die is wel veel langer. Ik hoop van niet. Na mijn rust, tape en pijnstillers gaat het iets beter, al weet ik niet of het nu de pijnstillers of de tape is. Ik ben echt blij als ik in de herberg ben. Het is wel een mooie herberg met een leuke tuin en tuinstoelen. Mijn kleren zijn in de wasmachine gegaan en ik ga nu kijken of er al iets droog is, aangezien allebei mijn broeken in de was zijn. En ik nog wel ergens wil gaan eten. Het lopen gaat echter zo slecht dat ik besluit het eten dat ik voor ontbijt bestemd heb, nu te gebruiken. Maar gelukkig zijn er 2 Spaanse dames die teveel voor zichzelf gekookt hebben een mij uitnodigen om mee te eten. Mijn kleren zijn droog, ik kruip gewoon vroeg mijn bed in. Morgen zie ik wel.
20-9
Om 3 uur wakker van de pijn, dus pijnstillers ingenomen. Misschien moet ik vandaag gewoon hier blijven. Toch weer in slaap gevallen en om 7 uur wakker. Ik blijf liggen, maar moet om 8 uur toch mijn bed uit. Iedereen is al weg. Ik twijfel nog steeds, maar hier blijven in een uitgestorven plaats, staat me ook niet aan dus weer met pijnstillers op weg. Het eerstvolgende dorp is 12 km verder. Het is een lang, recht pad naast de weg. Saai en ik loop erg langzaam, het kost me 4 uur om er te komen. Na 13,5 km besluit ik om de bus naar Leon te nemen. Volgens mij is Eliane in Leon dus app ik haar waar ze zit
Want dat ik op de bus zit te wachten die over drie kwartier in Mansilla de las Mulas vertrekt naar Leon. Ik krijg gelijk een app terug dat zij al in diezelfde bus zit, dus zien we elkaar zo. Dit klopt niet helemaal, want haar bus is een soort interliner en ik moet de lokale bus hebben. Maar we zien elkaar in Leon. We nemen ons avondeten op het station. Vanwege het feit dat het al bijna 17.00 uur is als we in Leon aankomen, zijn al veel herbergen vol. Maar de jeugdherberg heeft nog plaats. We hebben dubbel geluk, een vier persoonskamer voor ons twee. Met heerlijke bedden en een ruime douche. Ik ben blij dat ik lig, morgen verkassen we naar het klooster. Ik blijf een aantal dagen in Leon, kijk of het beter gaat met mijn achillespees.
21-9
Vanmorgen ontbijt in d de jeugdherberg, Juan de herbergier is erg aardig, de reden dat we weg gaan is de prijs. Vooral omdat ik niet weet hoelang ik rust nodig heb. We melden ons om 13.00 uur bij het klooster, er staat al een hele rij wachtende voor ons, hier is het onderdak maar 5 euro, maar geen keuken en om 8 in de ochtend moeten we er al weer uit zijn. Ik lig bijna de hele dag op bed, terwijl Eliane op zoek gaat naar een onderkomen waar we een paar dagen kunnen blijven, niet te duur. 's Avonds ontmoet ik Rianne en eet met haar tapas, Eliane heeft andere kennissen ontmoet. Als we elkaar weer zien besluiten we, dat we morgen verkassen naar hostel de Globetrotter. We kunnen onze rugzakken daar 's morgens al kwijt en om 12.30 uur kunnen we inchecken. Als ik vraag of ik 3 nachten kan blijven is dat geen probleem. Heerlijk. Ik lig het grootste deel van die dagen op bed behalve voor het eten. Ook kom ik Ruby nog tegen, die zit in het gips, het blijkt dat toen ze elf dagen geleden gevallen was, ze haar knieschijf gebroken heeft. Ze heeft een week in Leon doorgebracht, maar gaat vandaag met de bus naar de volgende stad, Astorga. Ze blijft op de camino omdat haar vriendin Kitty nog steeds loopt. Ze heeft het er erg moeilijk mee. Ondertussen rust ik, maar ik heb niet echt het gevoel dat het beter gaat. Eliane gaat ook met de bus naar Astorga. Ik blijf nog een nacht hier en morgen ga ik verder.
25-9
Vanmorgen weer op tijd uit bed, en met pijnstillers op zoek naar een ontbijt en de weg naar de camino. Het lopen maakt me doodmoe, en na 7 km tijdens een rust, besluit ik om te stoppen. Ik heb pijn, ik loop alleen maar te kijken naar mijn voeten of ik ze wel goed neerzet en ik geniet van gaan kanten. Ik bel Paul en geef dit door. Hij is het ermee eens dat het, het beste is om te doen. Ik laat het mijn groepje waar ik mee optrek ook weten, en Eliane apped me terug dat zij ook de bus terug naar Leon neemt en naar huis gaat. We besluiten samen te gaan. Er is ook een Amerikaanse waar Eliane en tijdje mee heeft gelopen, zij gaat ook terug. In Leon slapen we weer in de jeugdherberg. Morgen de trein naar Madrid en zaterdag vliegen naar Amsterdam . En met de trein naar Breda, waar Paul me ophaalt.
-
28 September 2019 - 23:00
Marjo:
Hallo Leentje,
Misschien ben je nu al thuis. Wat jammer dat je je voettocht niet af hebt kunnen maken, we hadden je het echt gegund. Je was al zover! Maar we zijn wel heel trots op je dat je zover gekomen bent. Maar je gezondheid is toch voor ons het belangrijkste, ook al zie jij dat misschien anders. Xxx -
29 September 2019 - 00:12
Lisette:
Mama, ik ben trots op je. He hebt zo ver gehaald. -
29 September 2019 - 07:18
Yolanda Groeneveld:
Wat jammer maar jeetje.....wat een prestatie!! Supertrots op je en jou kennende, komt het laatste stuk ook wel een keer! Sterkte met je voet -
29 September 2019 - 09:03
Janette:
Helma, ik ben super trots op jou dat je zover bent gekomen! -
29 September 2019 - 09:24
Jan:
Helma,
Al zeer goed hoe ver je bent gekomen. Het voordeel is dat je volgend jaar nog eend deze trip verder kan lopen.!! -
29 September 2019 - 11:07
Ina:
Hallo Helma,
Nou vannacht lekker in je eigen bed geslapen?
Goed dat je gestopt bent,jou kennende komt de rest vast nog wel een keer.
Nu uitrusten en herstellen. Knap wat je gepresteerd hebt.xx
-
29 September 2019 - 23:44
Joke Ligtvoet:
Hoi Helma. Ik hoorde vandaag van Marjo dat je weer thuis bent.
Jammer dat je het niet hebt kunnen afmaken.
Het ging zo goed en de verhalen waren zo mooi en goed ik hoop dat je het weer op kunt pakken als je voet en enkel weer beter zijn. Sterkte en ik hoop dat het niet meer zoveel pijn doet. -
30 September 2019 - 08:45
Stella:
Hoi Tante Helma,
Petje af voor je! Wel balen weer!
Nu lekker uitrusten en weer even goed voor lijf zorgen!
Groetjes Stella -
30 September 2019 - 09:08
Helga:
Hoi Helma,wat een prestatie!!! Petje af en goed dat je bent gestopt want je voeten en enkels hebben rust nodig!!!! Groetjes Helga -
30 September 2019 - 13:42
Dirk Van Den Hoek:
Toch helemaal tot Leon gelopen. Goed hoor. Misschien volgend jaar het laatste stuk. Leon is wel een goede plek om weer op te stappen. Hopelijk blijven de goede herrieneringen over en vergeet je het afzien. Ik hoop dat je snel hersteld. Groet van een mede pelgrim Dirk -
01 Oktober 2019 - 10:46
Frances:
jeetje Helma dat je moet stoppen nu je al zo ver bent gekomen .
jammer dat steeds je voeten weer opspelen maar het vraagt ook veel van jevoeten .
super knap dat je al zover bent gekomen .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley