19 tot 23 juni

19 juni Rabaçal- Coimbra

Vandaag een lange etappe, alhoewel dat niet de bedoeling was.Helaas is de herberg na 14 km vol en de volgende is pas na 16 km.Maar met goede moed onderweg. De eerste 5 km gaan als een speer, 5 km vlak over rustige weggetjes, daarna gaat het weer een geiten paadje in en zoal jullie weten ik ben geen berggeit. Gelukkig kom ik weer uit op zo'n breder pad dat gestaag omhoog gaat. Niet eens zo hoog maar 70 meter voelt aan als 100. Na een tijdje kom ik in een gehucht waar een Jacintakapel is een langs de weg en heel altaar lijkt te zijn ingevuld.Ik maak er wat foto's van. Daarna is het heel lang achter elkaar dalen en stijgen tot heet volgende gehucht. Hier is bij een watertje een Maria beeldje in het water geplaatst en een bankje voor de vermoeide reiziger. Op zeker punt zie ik Coimbria laag onder me liggen. Ha, ik ben er bijna, nou vergeet dat maar ik moet nog 10 km lopen. Dat valt echt even tegen, vooral omdat ik iedere keer opnieuw zicht op Coimbria heb. Maar uiteindelijk zegevier ik over die 10 km. Mijn hostel ligt in het centrum. Tegenover is een Portugese Fadozanger bezig zijn repertoire ten gehore te brengen. Mijn kamer is op de 3de verdieping. Terwijl ik op mijn bed lig, kan ik mooi meegenieten van zijn zang. Ferdinando (gisteren zijn naam verkeerd verstaan) , slaapt op dezelfde kamer als ik, Victoria een verdieping hoger.We besluiten weer gezamenlijk te gaan eten.

20 juni Coimbra- Maelhada Sernadelo

Vanmorgen door Ferdinando wakker gemaakt, hij vertrekt al, ik sta ook op een na een ontbijtje, ben ik weer op weg, 25 km voor de boeg, maar bijna geen stijging of daling. Als ik begin is het nog fris en begint het net licht te worden. Het is nog steeds een puzzel om uit een stad te komen, dus gebruik ik maps.me maar weer. Ik loop constant op asfalt van dorpje naar dorpje, een keertje mag ik een tussendoortje over een boeren paadje. Na 10 km heb ik mijn eerste koffiestop. Even later houdt Victoria mij gezelschap. Zij wil iets langer blijven zitten, dus ga ik weer alleen verder. Na 1 km kom ik uit op de snelweg waar ik dus inderdaad zo'n kleine km overheen moet. Echt heel vervelend met al dat verkeer vlak langs je. Niet eens een vangrail tussen de auto's en mij. Maar daarna heerlijk, dwars door een bos alleen vogelgeluiden, de wind en mijn voetstappen. Helaas komt hier ook weer een eind aan, maar mijn volgende koffiestop komt weer in zicht. Als ik mijn koffie net op heb, zwaait Victoria alweer naar mij. Ik hou haar nog even gezelschap en begin aan de laatste 7 km. Dit is weer wel wat heuvel op heuvel af. Op 3 km voor mijn eindpunt is er een grote supermarkt. Ik besluit vanavond zelf te koken en neem rijst, tomaten, eieren, komkommer en omdat mijn yoghurt op is, weer 4 pakjes yoghurtik heb nog 2 plakjes ham die goed bij de rijst kunnen. Victoria duikt ook de supermarkt in. Als ik bij de herberg aankom, blijkt er geen keuken te zijn. Gelukkig wil iemand wel mijn eieren koken, maar de rest zal ik mee moeten nemen voor morgen en dan moet ik 24 km lopen door bijna alleen maar heuvels. Zal een zware rugzak worden.

21 juni Mealhada Serendelo- Egueda

Mijn rugzak is inderdaad zwaar, maar goed dat wist ik al.De achteruitgang van het hostel,brengt me gelijk al op een landweggetje, een lekker rustig begin. Niet te steil omhoog, meer als een heel lang viaduct. Ik kijk uit over de vallei van Maelhada, de dorpjes die ik zie loop ik hierna bijna allemaal door. Daarna veranderd echter alles. Ik loop nu 7 km door industrie terrein. Alleen maar asfalt. Hierna weer een paar dorpjes, pas na 12 km mijn eerste koffie,Victoria is vlak achter me en houdt me hierbij gezelschap. Als we het dorpje verlaten steken we een drukke weg over en.... komen we in een industrie gebied. Ik heb er nu al 18 km opzitten, dus nog 6 te gaan als het begint te regenen en deze bui is menens. Dus regenpak uit de rugzak en aan. Door de regen verder,ik passeert een Japans meisje, die ik de afgelopen 3 dagen al eerder heb gezien en loop met haar op. Ze komt uit Tokio en loopt ook naar Santiago. Als het weer droog is stop ik om mijn regenjack weer uit te doen, zij gaat verder. Op het bankje neem ik iets te eten en drink wat water als ik weer gezelschap krijg van Victoria, zij heeft iets langer geschuilt voor de regen. Samen lopen we de laatste km's naar Egueda. We hebben dezelfde slaapzaal waar we tot nu toe nog maar met zijn tweetjes zijn. Ferdinando slaapt op de herenzaal.

22 juni Egueda-Branca

Vanmorgen om 6 uur uit bed, samen met Victoria gegeten en daarna alleen op pad. Ik heb nog geen 30 meter gelopen of het begint te regenen, in een portiek mijn regenjack aangetrokken en weer verder. Ik mis een bordje een kom daar pas achter als ik voor een spoorbaan sta. Hier moet ik echt niet zijn, op maps.me zie dat als ik rechtsaf ga, ik precies aan het eind van die straat weer op de route ben. Maar ik heb dankzij die omweg een lastig klimmetje omzeilt, dat is weer mooi meegenomen. Het eerste stuk gaat door verschillende dorpjes en gehuchten, het is intussen droog,dus loopt het lekker. De eerste koffiestop is pas op 11 km en net voor ik daar ben, begint het weer te regenen. Ik schuil even onder een boom, maar besluit vlug door te lopen, dat barretje moet hier toch echt dichtbij zijn. Inderdaad een bordje met welkom pilgrim wijst me de weg. Als ik binnenkom zie ik Victoria ook, die wilde eigenlijk net verder gaan toen de bui losbarstte. Ook ontmoet ik Somin weer,ik heb haar al verschillende keren gezien, maar meestal van ver.Ik neem een café con leche grande en als ik die op heb, wacht ik samen met de andere tot het weer wat opklaart, als het nog maar een beetje druppelt gaan we verder. Victoria en ik lopen nu samen verder. Het wordt zelfs droog met af en toe een zonnetje. Maar 2 dorpjes verder barst er weer een bui los, gelukkig is er een overkapping waar we kunnen schuilen. Zo naderen we langzaamaan Branca, waar de pelgrimsherberg staat. Koud en nat koken we daar aan. Als we inchecken blijkt dat al onze pelgrims vrienden er ook zijn, Somin komt iets later ook aan. Onze hospitalero heet Paulo, hij is tevens onze kok vanavond. We eten gezellig met zijn allen. Ik hoor nu ook de namen van de Brit, de Japanse, en de Duitse fietser. Stefan, yuki, en Simon. Het is echt een gezellige avond, ondanks dat het aardig afkoelt. We gaan allemaal voor pelgrims te laat naar bed. Ik loop morgen Met Somin op, want de anderen gaan voor meer dan 30 km en dat is voor mij teveel.

Simon, yuki, eduardo, Steven, Victoria , helma, Somin Paulo