2018_2

2018 - 2
9 juni
Vanmorgen wakker door mijn wekker. Het is 6.30 uur, ik wil op tijd starten, want het wordt een lange wandeling. Om vijf over zeven ben ik de eerste in het restaurant, de receptioniste legt mij kort het koffie apparaat uit. Het is er een met echte bonen, mmm heerlijk. Ik pak mijn bordje en loop langs het buffet, croissant, baquet, vlees, kaas, een eitje en jus d'orange. Na mijn croissantje neem ik mijn eitje en tik er het kopje af. Oeps het blijkt een rauw ei te zijn. Niet mijn ding. Ik loop weer naar het buffet en ga op zoek naar een eierkoker, en ja hoor gevonden. Dus een nieuw ei genomen en dit in het netje gedaan. Na zeven minuten is mijn eitje precies hard genoeg gekookt. Om 7.45 uur sta ik weer in de startblokken. Het is goed wandelweer, nog wat mistig maar niet koud. Ik loop net buiten Artenay over het spoor als ik vijftig meter verder onder een monorail door moet. Hij schijnt ooit bedoelt te zijn voor een zweeftrein, maar is nooit voltooid omdat de TGV het project inhaalde. Na ongeveer 3 km wordt ik vanachter in het Nederlands aangeroepen. 3 medepelgrims op de fiets, we maken even een praatje en gaan dan weer ieder verder. Een eindje voor mij loopt een jong frans stelletje. Die blijf ik een heel eind volgen, totdat ze tijdens mijn eerste pauze na acht km uit mijn blikveld verdwijnen. Ik zit aan een viswater op een boomstronk en kijk naar de visser voor me die net een flinke karper aan de haak heeft en deze in zijn net probeert te krijgen, na vier of vijf pogingen lukt het hem. Hierna ga ik verder, ik weet dat ik een heel eind door een bos mag lopen, ik verheug me er al op. Helaas is het geen fietspad, maar een gewone weg en daar het vandaag zaterdag is, is er meer verkeer. Jammer. Onderweg ook geen bankje of barretje te zien. Uiteindelijk kom ik na 20 km een droog slootje tegen waar een muurtje en een put met deksel in staat. Gelijk een tafeltje en een stoel, dat is mazzel hebben. Ik spreid mijn eten op het muurtje uit en stap in het slootje. Alles komt precies op de juiste hoogte uit. Ik heb ook nog wat schaduw dus wie doet me wat. Na een ruime pauze ga ik weer verder, 8 km over de D 101, geen leuke weg en constant zon.
Maar na 6.00 uur lopen ben ik dan in Orleans, nu mijn hotel nog zoeken. Ik ontcijfer sortie st Aignes, dus zoek ik via internet waar mijn hotel is. Ik krijg geen hotel st Jacques te zien maar wel een st Aignes. Ga ik daar maar naar toe, het is natuurlijk niet goed, maar de receptionist helpt mij voortreffelijk op de goede weg. Na een goede km sta ik voor Jackhotel. Ik heb er 28 km opzitten dus geef ik mijn voeten een heerlijk wisselbad in het bidet. Na mezelf opgefrist hebben, ga ik de stad in. Langs de Loire staan allemaal stands met platteland producten. Hier neem ik pannenkoeken en een biertje. Op de terugweg naar het hotel loop ik langs een wasserette, hij sluit nu, maar morgen is hij weer geopend. Kan ik mooi mijn kleren wassen en drogen. Terug op mijn kamer bel ik het thuisfront en schrijf ik mijn verhaaltje.

10 juni
Lekker uitgeslapen wakker. Na mijn ontbijt ga ik eerst naar de wasserette ik stop 4 euro in het apparaat voor wasmachine no 1, dan gaat er iets fout want ik stoot per ongeluk de deur dicht, en begint het programma zonder mijn kleren er in. Nu moet ik nogmaals betalen voor wasmachine no 2, maar nu ben ik zo wijs om eerst mijn kleren erin te doen en dan pas geld. Na 30 minuten is mijn was schoon en droog. Nu kan ik op mijn gemak de stad bezichtigen. Als ik de kathedraal in stap is er net een mis begonnen, en ook al versta ik er niet veel van ben ik toch maar gebleven. Het is lang geleden dat ik naar de kerk ben geweest. Als ik uit de kerk kom regent het, dus even mijn regenjas gehaald en weer verder gegaan. Ik heb vandaag volgens mij veel geluk, want als ik het hotel uitloop, zijn er op het plein heel veel fietsers die in allerlei kleding zijn uitgedost. Ik spreek een mevrouw aan om te vragen, ter ere van wat dit is. Ieder jaar op de tweede zondag van juni wordt er in alle grote steden een fietstocht georganiseerd van 16 of 25 km lang. Er is hier een tussenstop waar iedere deelnemer een biertje kan halen. Ze haalt er ook eentje voor mij. De fietstocht heeft op meer plaatsen in Orleans iets te bieden. Ik kom in een park een jongeman tegen die een balletuitvoering geeft en in een ander park een groep die op beat muziek danst. Ergens anders worden er bordspelletjes gespeeld. 's Avonds is er op de boulevard een show van Citroën oldmobiles. Mijn dag is echt goed besteedt. Maar nu is het weer bedtijd.

11 juni
Eigenlijk is het de bedoeling dat ik nog een rustdag neem, Maar ik besluit om weer op weg te gaan. Na mijn ontbijt, sta ik om 8.00 uur alweer buiten. Nog voor ik de buitenwijken van Orleans uit ben, begint het te motregenen. Met mijn regenjas aan ga ik verder, na een uur lopen barst de hemel open en ik in no time zeiknat. Onder een brug stop ik om ook mijn regenbroek aan te doen. Als ik mijn tuigje weer aan wil doen, zie ik tot mijn schrik dat de rechterkant van de heupband bijna geheel los is. Gelukkig heb ik ducktape bij me, nu maar hopen dat het echt zo sterk is als beweert wordt. Al met al ben ik drie kwartier verder en is het inmiddels droog. Alleen de bomen druppen nog flink na. Ik besluit om vandaag de wandelroute te nemen. Het is de Loire route. De eerste kilometers heb ik een mooi breed pad langs de Loire, dan wordt het ineens een heel smal paadje, nog steeds langs de rivier. Soms zo smal dat het linker wiel van de wheeley geen grond heeft,of een stuk lager. Een keer zelfs gekanteld. Het is wel een mooie wandeling, zonder iets of iemand te zien. Na zo'n 15 km voel ik me toch wel zielig alleen en om me op te fleuren zing ik maar het liedje van Liesbeth List " Iemand heeft je lief ". Het helpt me om de moed erin te houden. Toch ben ik blij als ik weer op wat breder fietspad uitkom. Ik vind zelfs een bankje met tafel waar ik mijn lunchpauze neem. Gedurende 2 km lopen twee heren met me op, ze spreken wat Engels en Frans doorelkaar, wat ik ook doe. Wel gezellig tijdens het lopen. Mijn einddoel voor vandaag is Beaugency. Als ik het nader, kan ik mijn regenpak weer aandoen want de hemelsluizen zijn weer opengezet. Ik heb een hotelletje, dus weer een bed voor de nacht.

12 juni
Vanmorgen voor de verandering met een zonnetje wakker. Vanaf hier gaan de fietsroute en de wandelroute voor een groot deel samen. Het weerbericht geeft aan dat de regen in de namiddag komt, we zullen zien. Het lopen gaat vlot, ik kom enige fietsers tegen of tegemoet en voor mij loopt ook een wandelaar met rugzak. Geen pelgrim, hij loopt de Loire route. Na een kort gesprek passeer ik hem. Na bijna acht km zie ik banken onder een afdak aan weerszijden van iets dat op voetenbadjes lijkt. Een goede tijd om een pauze te nemen. Het zicht op de rivier is soms heel direct maar niet als je door een bos loopt. Bij Muiden sur Loire heb ik weer een bankje in de vorm van een put. Lunchtijd. Hierna zie ik de rivier voor de komende vijftien km niet meer. Wel verschijnen er steeds meer wolken en klinkt er af en toe wat gerommel in de verte. Maar het is nog droog. Na 32 km nader ik Blois en kan ik mijn regenjas weer optrommelen. Vlak voor de brug bij Blois is een informatie de velo et Loire. Ik ga hier even vragen of zij voor mij willen bellen naar de jeugdherberg en vragen of er nog plaats is. Ja er is plaats, maar hij is verder weg. Gelukkig krijg ik een persoonlijke gids mee, de stagiaire is net klaar met haar werk en wil wel met mij meelopen. Het regent nog steeds maar ze vindt het niet erg, ze woont die kant uit. We moeten een ontzettend stijle straat in. Misschien is het maar 400 meter, het voelt als een km. Uiteindelijk zijn we na 6 km bij de jeugdherberg. Ik bedank haar hartelijk, ik betwijfel of ik het in mijn eentje had kunnen vinden.

13 juni
Vandaag ontbijt tussen een hele groep kinderen van ongeveer 9 a 10 jaar. Schoolkamp. Met de bus naar Blois, vandaag een rustdag. (Afgelopen 2 dagen 68 km gelopen.) in Blois de tourist uitgehangen, nog een gezellig gesprek met een Engelse over Blois, Engeland en Nederland, en naar de supermarkt. Verder blijft het een rustig dagje.

14 juni
Te vroeg wakker, ontbijt is pas vanaf acht uur en nu voor zeven alles al ingepakt. Dan maar lezen, heeft wel het risico dat ik de tijd vergeet. Toch nog om 8.15 uur aan het ontbijt, de laatste kinderen zijn bijna klaar, zij vertrekken ook vandaag. Met een volle thermoskan heet en een met koud water ben ik om 9.00 uur op weg. Maps me helpt me de juiste richting in te slaan, en ik loop weer door een mooi bos. In het dorp Choury sur Cisse neem ik pauze, begint het natuurlijk net te regenen. Dan maar het kerkje in. Het is een klein kerkje, maar wat een mooie glas in lood ramen. Een van die ramen stelt st Jacobus voor als soldaat tijdens de inval van de moren in zuid Europa. Hij kan dan wel een heilige zijn, maar hij heeft toch ook aardig wat vijanden vermoord tijdens die oorlog. Wat dat betreft is er nog niet veel veranderd op de wereld. En dat zal wel niet gebeuren ook, zolang er mensen zijn die vinden dat zij beter zijn dan anderen. Respect voor elkaars religie en cultuur is schijnbaar voor veel mensen niet op te brengen. Macht wordt op veel manieren misbruikt. Maar goed dat waren gedachten die dat raam bij mij opbracht.
Weer buiten is het inmiddels droog en zonnig, mijn eindpunt is vandaag Onzain. Zou dat vertaald onzin betekenen? Na even de weg naar de camping gevraagd te hebben, ben ik om goed drie uur daar. Het is nog droog, dus staat mijn tentje zo. Nu tijd voor een kopje koffie, ja gisteren gekocht. Heerlijk genieten. Na een tijdje komen de buren van de caravan naast mij, dat is fijn Nederlanders, onder genot van een kopje koffie bij hen, gezellig gesprek. Deze camping heeft een zaaltje waar je aan tafel kunt eten, je kunt er televisie kijken en er staan boeken. Nu eerst maar eens eten.