23 tot 27 juni

23 juni Branca -São João da Madeira

Vanmorgen door Somin gewekt,het ontbijt staat al klaar. Alleen Somin,Simon en ik zijn er nog maar, de anderen zijn allang weg.Alles is droog behalve mijn sokken, Paulo komt met de noodoplossing de föhn in mijn sokken en op warm aan. Binnen een paar minuten heb ik droge sokken aan mijn voeten. Volgens Paulo krijgen we vandaag veel regen, maar houden we het s'morgens wel droog. Dus Somin en ik met goede moed op weg. Het is fris dus heb ik mijn vest aangedaan, waar op dit moment erg aangenaam is. Het loopt lekker over rustige weggetjes, tot we flink omhoog moeten. Het eerste deel lijkt nog vals plat maar dat verandert in steil omhoog, en dan begint het te regenen niet echt hard, maar van druilerige regen wordt je ook nat. Regenjas weer gepakt en verder weer. Ik kan je zeggen dat omhoog op natte kinderkopjes goed uitkijken is. We lopen als het ware zigzaggend met een spoorbaan mee, soms zelfs een stukje naast de rails. We komen 3 pelgrims uit Oost Europa tegen, ik heb ze al vaker gezien. Als we weer voor de zoveelste keer het spoor zijn overgestoken en aan een klim beginnen, barst er een enorme bui los. We zijn eigenlijk wel toe aan een kopje koffie. Als ik op mijn telefoon de afstand check weet ik dat die er over 1 km moet zijn. Ik zeg dat aan Somin die mijn wandelmaatje van vandaag is. Het is een heel leuk koffietentje waar we terecht komen. En geloof me de koffie is heerlijk. Somin haar regenjas blijkt niet waterdicht meer te zijn dus gaat ze op advies van de koffiebaas iets verder het stadje in waar een winkel van Sinkel is. Ze verkopen er van alles en inderdaad voor 4 euro heeft ze een nieuwe regenjas. Ik heb inmiddels in het toilet mijn vest en t shirt verwisseld voor een droog t shirt, want door mijn regenpak was ik flink bezweet. Hierop gaan we verder, het blijft flink door regenen hierdoor staan we minder stil om van de omgeving te genieten, wat eigenlijk wel jammer is. Onze volgende pauze nemen we 7 km verder, we zijn door een door koud van de nattigheid, als we het restaurantje binnenkomen zie ik net dat er mensen met soep rondgaan. Wel dat is precies wat ik nodig heb. Somin denkt er ook zo over, maar wil ook nog iets anders warm eten. Ze besteld nog iets van varkensvlees. Voor mij is de goed gevulde groentesoep met brood voldoende, zelfs Somin kan niet alles op van wat ze besteld heeft. Als ze dat aangeeft, zegt de baas van het spul oké, ze hoeft maar 4 euro te betalen en dan zit mijn soep er ook nog bij. Als we onze regenkleding weer aanhebben, krijgen we ieder ook nog een banaan en een flesje water mee. We bedanken heel hartelijk en gaan weer door. De laatste km's naar São João da Madeira zijn weer een aardige klim over de doorgaande autoweg. Maar uiteindelijk zijn we op onze bestemming. Er is in de accommodatie geen mogelijkheid om te wassen dus gaan we na een douche en wat rust op zoek naar een wasserette, waar we onze kleren in de wasmachine en droger kunnen stoppen. Terwijl die hun werk doen gaan wij bij een eettentje ons tegoed doen aan wafels met ijs, chocola en slagroom. Ik neem er een passievruchten drankje bij een Somin koffie. Het is een banketbakkerij en eettentje tegelijk en het ruikt er heerlijk. In principe is dit ons avondeten. We lopen op ons gemak weer naar de wasserette, waarna we met schone en droge kleren weer terug naar ons hotel gaan. Ik bekijk waar ik morgen kan overnachten. Behalve 2 km verder, is er 19 km verder en herberg, ik bel om te vragen of ze open zijn, maar aangezien de persoon aan de andere kant geen Engels spreekt, vraag ik obierto, wat open betekend, waarop ik hierna iets versta van WhatsApp en chiau. Dus kijk ik of ik een WhatsApp kan sturen, maar helaas dat kan niet. Als ik dit met Somin bespreek zegt ze dat zij morgenochtend een taxi neemt naar Grijo een vanaf daar naar Porto loopt omdat haar familie morgen in Porto aankomt en zijn geen van het vliegveld afhaalt. Als ik wil kan ik met haar mee rijden en dan weer samen lopen. Ik moet wel eerst een bed in Porto zoeken. Dat valt niet mee, voor een redelijke prijs moetje ruim van te voren reserveren , uiteindelijk heb ik een bed aan de buitenkant van Porto.

24 juni São João da Madeira - Porto

Vanmorgen om 6.30 uur gaat de wekker, het ontbijt is om 7 uur. Als ik alles ingepakt heb en gecontroleerd of er niets is blijven liggen, klop ik bij Somin aan, ze is bijna klaar en komt ook zo naar de eetzaal toe. Het is een uitgebreid ontbijt en nemen het er goed van. Om 8 uur staat de taxi voor, ik ben niet gemakkelijk reisziek maar zoals die chauffeur de bochten nam, moest ik af en toe goed doorzuchten. Ik had op de app gekeken waar we ongeveer wilen beginnen en dat aan de chauffeur verteld. Vlak nadat we onze rugzakken weer om hadden en op weg willen gaan, komt Ferdinando eraan. Hij loopt samen met weer een andere pelgrim. We praten even bij, en van de ander hoor ik dat hij met Victoria bij de brandweer heeft geslapen maar dat zij al heel vroeg weer vertrokken is. Ferdinando heeft nog geen onderkomen in Porto kunnen vinden, dus geef ik hem mijn onderkomen door. Er is nog plaats dus maakt hij ook een reservering. Misschien zie ik hem dan nog, want hierna gaat hij er als een haas vandoor. Somin en ik in een rustiger tempo. Als we weer bij een erg lange en redelijk sterke klim aankomen, loop ik al vlug een heel eind achter iedereen. Het geeft niet want hier moet je echt je eigen tempo aanhouden. En dat van mij ligt nu eenmaal lager. Het is een apart weggetje,grote redelijk platte keien afgewisseld met zandgrond. De keien gaan vrij steil omhoog, en het stukje zand ongeveer 2,5 meter is vlak. Ik denk wel dat ik zo 2km heb afgelegd. Eenmaal boven aangekomen kom ik weer in een dorpje en bij het cafeetje is Somin ook. Ze heeft net koffie en een broodje besteld. Ik neem ook wat en we genieten van de pauze. Als jullie het nog niet gemerkt hebben, geen regen vandaag. We volgen even de hoofdweg door het dorp maar mogen er al vlug weer vandaan. Een mooi rustige straat in. En daarna een afdaling door een smal paadje, terwijl ik hierop loop, heb ik uitzicht op een stadje en! op de oceaan. Nog wel een eindje weg maar ik kan hem al zien. Het staat op de foto. Vanaf hier blijft het afdalen. We komen in Vila nova de Gaya hier lopen we 2 km langs de drukke weg richting Porto, hierna mogen we een lange redelijk steile afdaling door een smalle straat nemen. Aan het eind van de straat staan we aan de voet van Porto aan de rivier de Douro. Het is een magnifiek gezicht. Somin en ik nemen de tijd om ervan te genieten. Tevens zoeken we op onze telefoons hoe we op onze logies moeten komen. Somin moet 0.7 km klimmen. Ik moet nog 2.7 km lopen oftewel klimmen. We nemen afscheid, maar wie weet misschien zien we elkaar nog op het vervolg van onze tocht. Uiteindelijk vind ik mijn onderkomen. Mijn kamer bevindt zich op -5de verdieping. Ik kan hier maar een nacht blijven dus zoek ik voor morgen en nieuw adres,dat is hostel By Doors geworden.

25 juni

Vanmorgen iets uitgeslapen, maar om 7.30 toch al weer wakker. Dus eerst een douchegenomen, me aangekleed en mijn rugzak in orde gebracht. Ontbijt is inbegrepen, op zoek naar de diningroom zoals ze het hier chique noemen. Het hele complex zit complex in elkaar. Eerst moet ik met de lift naar -4, dan 2 gangen door naar een andere lift waar ik naar 2 moet, maar na even zoeken heb ik het gevonden. Ik gelijk naar het lopend buffet en denk ha, koffie con leche. Er staan echter alleen maar heel kleine kopjes, zoiets als espresso, ik dus zo'n kopje eronder gezet en op de knop gedrukt. Loopt natuurlijk gelijk over. Puinhoop! Komt een juffrouw aangelopen, no no, dat had ik ook al begrepen. Maar het komt goed, ik krijg het juiste maat kopje en kan aan mijn ontbijt beginnen. Ik heb met By Doors geregeld dat ik mijn rugzak daar al vroeg kan afleveren en omdat ik niet weet hoe ik daar moet komen, had ik gisteren al een taxi besteld. Nu kan ik lekker aan een rugzakloze dag in Porto gaan genieten. Ik neem een kaartje voor de hop on hop off bus, die is de hele dag geldig, wat mij veel lopen bespaart. Porto is de moeite waard om er tijd te besteden. Ik wil heel graag de wereldberoemde bibliotheek annex boekhuis bezichtigen, maar daar staat een enorme rij voor. Je moet eigenlijk van te voren een kaartje kopen. Ook bij de portmakers en kelders bang ik bot. Het is lunchtijd als ik daar ben en de eerstvolgende tour waar ik mee kan is om 18.00 uur. Het is duidelijk weekend. Maar ik heb toch een beetje geluk, als ik een kerk binnenlopen om te bezichtigen is er een Portugese bruiloft. Ik versta er natuurlijk niets van, maar het is heel kerkelijk en toch informeel. Als iedereen de kerk uitloopt maak ik nog wat foto's. Eenmaal weer buiten is er een drumband een obade te geven aan het bruidspaar. Ik heb er foto's en een video van gemaakt. Met de watertaxi steek ik Douro weer over. Waarna ik richting de kathedraal loop om de blauwe lijn van de hop on hop off bus te nemen. Het leuke is dat je via een audio systeem in het Nederlands uitleg krijgt. Als ik in het historisch stadsdeel van de universiteit ben, besluit ik om weer op zoek naar mijn hostel te gaan. Ik heb me nog steeds niet ingecheckt. Via de app van Rome naar Rio heb ik vlug een bus gevonden die me vlakbij kan afzetten. Ik ga voor ik me meld eerst even de supermarkt in, tenslotte moet ik ook voor de inwendige mens zorgen. Het hostel is erg schoon en er werken vriendelijke mensen. Er zit weer een dag op.

26 juni

Vandaag heb ik besloten om voor de kust te kiezen. Ik laat maps.me de weg wijzen naar de route. Het eerste stuk gewoon door de buitenwijken van Porto. Vroeger allemaal kleine eigen gehuchtjes. Na 5 km zie ik de oceaan voor me liggen. Een heel ander gezicht dan heuvels. De eerste 3 km gaan langs de boulevard, daarna wordt het een heel lang plankenpad langs de oceaan. Af en toe een stukje door een dorpje. Het is een lekkere temperatuur om te lopen met een aardig windje. Aan het eind van het plankenpad moet ik zo'n 30 treden omhoog om daarna weer 20 treden naar beneden te gaan. Naar boven gaat wel maar naar beneden brr. Ik loop nu Villa Cha in, hier is ook mijn herberg. Als ik aankom gaat hij met open.Edgar is hier de hospitalero, terwijl ik douche maakt hij een lekker koud vruchten drankje voor me klaar. Hij vraagt me of het goed is als hij om 19.30 uur een goed gevulde groentesoep maakt, nou daar zeg ik geen nee tegen. Terwijl ik dit zit te schrijven krijg ik gezelschap van 2 meisjes. Sophie en Marian uit Oekraïne. Sophie is net klaar met haar opleiding tot tandarts. Ze heeft nu vakantie, maar kan over 2 weken weer aan het werk. Ze maken daar lange dagen, van 8 uurtot 23 uur.We bezoeken met ons drietjes het kleine scheepvaartmuseum dat naast de herberg ligt. Hierna gaan de dames terug naar de oceaan en ga ik even plat. Over een uur kunnen we aan tafel.