Tweede week

18-08

Vandaag een rustdag genomen, maar 13 km gelopen. Droog en winderig in de morgen en vanmiddag volop zon. De route was erg afwisselend, op een gegeven moment liep ik door een bos waar grote varens groeiden. Moest gelijk denken aan vroeger, dat wij daar rokjes en hoofdtooien van maakten. Ik was lekker vroeg op mijn logeeradres, waar een hele groep fransen zaten. Gelukkig sprak mijn hostess redelijk Engels, 's avonds werd ik uitgenodigd om een sichtseeing tour door de omgeving te doen. Erg leuk zo met de groep. Nu zit ik op mijn kamer en duik mijn bed weer in.

19-08
Vanmorgen tijdens ontbijt met een Duits echtpaar kennis gemaakt, hun zoon is hier in Frankrijk voor zijn studie, een uitwisselingsprogramma, hij blijft een half jaar. Vandaag weer 13 km, dat was in iedergeval de bedoeling, maar toen ik vertrok, vertelde mijn hostess dat er een kortere weg was. Niet zover bij hen vandaan liep een wandelpad over een oude spoorbaan, dit zou vlak bij mijn volgende overnachting zijn. Het was idd een mooie wandeling en korter, nl 6 km. Dus was ik al vroeg op mijn bestemming. Na een douche en boodschappen, geluncht en daarna gelezen. Het weer was niet al te best in de middag. Morgen een lange etappe.

20-08
Vanmorgen om 8.00 uur ontbijt en een half uur later weer op weg. Het was droog maar er stond een aardig windje. Na bijna 12 km heb ik in een klein cafeetje een kopje koffie gedronken en samen met een heleboel Fransen naar een paardenraces gekeken. Iedereen die binnen kwam gaf me een hand en groette. Na de eerste race ben ik na de gang naar het toilet, opgestapt en heb verderop bij de kerk op een bankje wat gegeten. Terwijl ik daar zat, stopte Jos uit Venlo voor een praatje. Hij had onderweg al twee keer een lekke band gehad, terwijl hij antilek banden op zijn fiets had. Ook veel slecht weer en natte tent. Nadat we beiden verder gingen, zag ik hem nog bij een afslag staan twijfelen, maar hij reed de goede kant op. 2 km verder stond hij op een zijweggetje, alweer een lekke band. Ik heb hem nog even gezelschap gehouden, maar dan weer verder gegaan. 5 minuten later haalde hij me in en riep, nu wil ik je niet meer tegenkomen, drie maal is scheepsrecht. Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Na 20 km weer een stop, dit keer in the middle of nowhere. Uiteindelijk bereikte ik Cambrai, de pelgrimsherberg was vol, het was kermis. Verder waren er hotels, maar daar moest ik omdat ik alleen ben het dubbele betalen, en dat vond ik oneerlijk. Dus ben ik op zoek gegaan naar de camping. Na veel keer vragen en 3 km lopen kwam ik om 17.30 uur daar aan. Ik had er nu 30,5 km opzitten. Er was niemand meer bij de receptie dus heb ik het nummer gebeld wat stond aangegeven. Geen punt ik kon zo een plekje uitkiezen. Terwijl ik mijn tentje opzette, raakte ik in gesprek met een Engelsman die een fietstocht had gereden met vrienden. Nu was hij nog een kleine tocht zelf aan het maken. De douche daarna was koud maar ik was al blij dat ik kon douchen. Na het eten en nog een praatje mijn tanden gepoetst en naar bed, dacht ik. Mijn matras was half leeg gelopen. Nadat ik naar huis had gebeld, mijn matras opnieuw opgeblazen en helemaal nagelopen op lekkages, die ik niet kon vinden, maar gewoon in mijn slaapzak gekropen, mijn matrasje bleef vol.

21-08
Om middernacht plots wakker van een ontplofte bom, bleek het vuurwerk te zijn. Dus ruim een half uur wakker gelegen. Daarna om half drie wakker van een knetterende regenbui, om vijf uur nog een keer, toen ik om 8.00 uur weer wakker werd, was het droog. Ik voelde me geradbraakt, maar kon in ieder geval mijn spullen redelijk droog inpakken. Je bent er toch 2 uur mee bezig, als alles zo nat is. Toen ik wilde betalen was er niemand bij de receptie, maar de prijzen stonden in een vitrine, dus heb ik het geld in de brievenbus die erbij hing gedaan. Bijna tegenover de camping was een Aldi, dus boodschappen gedaan en op weg naar mijn volgende overnachting. Deze keer weer in een chambre d'hote. Het is koud en miezerig heb de hele tijd mijn regenjas aan. Mijn lunch neem ik in een beschut hoekje van een kerkportiek. Het is maandag en dan is er echt niets open. Ik ben blij als ik Reus des vignes ben. Mijn overnachtingsadres is tevens een kleine verzorgingswoning voor ouderen. De hostess zorgt voor twee oudere dames. Er wordt goed voor mij en de dames gezorgd. Om iets na negen gaan zowel de dames als ik naar bed.

22-08
Vannacht heerlijk geslapen, als ik beneden kom staat mijn ontbijt al weer klaar. Veel eigen gemaakte jam, moes, yoghurt, en een lekkere pot thee. Keuze uit stokbrood, croissant, een soort peperkoek en gewoon brood. Fantastisch dus. Rond negen uur doe ik mijn tuigje weer om en ga op weg. Het is een mooie dag om te lopen. Nog een beetje heiig maar de temperatuur is goed, nu nog zo rond de zestien graden. Na zes km kom ik voorbij een oude abdij, tenminste wat er van over is. Voor de Franse revolutie was dit de grootste abdij van Europa. Hier ontmoet ik twee Vlamingen, waarmee ik een kopje koffie drink. Zij zijn op de fiets, en komen uit Zandhoven vlak boven Aalst. Weer drie km verder wordt ik begroet door een fietser uit Nederland, we hebben een kort praatje waarbij hij mij vertelde dat hij in Ninove langs de Dender op een bankje zat om de bladzijde van het routeboekje om te slaan, toen een heer hem wees op het nonnenklooster tegenover hem. Dit klooster staat nergens in beschreven, maar het heeft vijf pelgrims bedden. Hij heeft er aangebeld en ze waren zo blij dat er weer een pelgrim bij hen overnachtte, de laatste pelgrim was twee jaar geleden. En het onderkomen was perfect. Hierna ben ik niemand meer tegen gekomen tot het tijd was om mijn volgend onderkomen te vinden. Bij de bron van de Schelde is een klein terrein als natuur camping, werd mij verteld. Hier sprak ik een Belg die de Front route fietste. Dit gaat over de loopgraven uit de eerste wereldoorlog. Hij was hier alleen om de bron te zien. Er kwamen veel mensen om de bron te zien. Uiteindelijk bleek ik de enige te zijn die er overnachtte. Omdat ik alleen stond heb ik de wheeley gedemonteerd en alles in mijn tentje geplaatst. Hij had niet groter moeten zijn. Om negen uur weer in de slaapzak gedoken.

23-08

Vanmorgen gewekt door een vogel die dacht dat hij een haan was. Alleen hoorde ik geen kukuleku maar keeeet , keeeet, keeeet. Het was bijna zeven uur dus ik uit de veren. Eerst even naar het toilet, en daarna de wheeley weer in elkaar gezet. Alles er weer in, gegeten en op weg. Nu naar St Quentin. Gebeld of er nog plaats in de herberg was, maar helaas alles vol, wel nog plaats genoeg op de camping. Elf km heuvels waarvan de hoogste honderdvijftig meter. Onder deze heuvels loopt het kanaal van st Quentin dat door Napoleon's manschappen werd gegraven. De tunnels zijn 13.780 km lang. Hij had er wat mij betreft ook een fietspad naast kunnen leggen, hoefde ik al die heuvels niet te nemen. De laatste zes km lag dat fietspad er wel, waardoor ik redelijk fit de camping haalde. Mijn tentje staat weer, mijn kleren zijn gewassen en bijna alles is weer droog. Mijn laatste eten is op, dus morgenochtend eerst langs de supermarkt, die vanmiddag was gesloten. Ik zal morgen ook wel weer vroeg op zijn, want naast me staan tien tentjes waar een groep kinderen verblijven van rond de zeven jaar